 Foto: René Wouters 1974 Zaterdagochtend, vaste prik, we reizen af naar opa en oma, traditie, mijn moeder kapt de haren van oma, ze voelt zich verplicht als oudste dochter van zeven kinderen, maar voelt zich niet gezien. Dat is wat ik weet. Mijn moeder is altijd op van de zenuwen. Dat is wat ik weet.
Oma smeert boterhammen, één met hartig en één met zoet en anders een boterham met tevredenheid. “Wat is dat oma een boterham met tevredenheid?” “Een boterham met niets.” Dat is wat ik weet. 1976 Mijn vader is nooit tevreden, het maakt niet uit welke cijfers op mijn rapport prijken, er zwaait altijd wat. Het is nooit goed. Dat is wat ik weet. Mijn vader is alcoholist. Mijn vaders vader was alcoholist. Dat is wat ik weet. Stil zijn, recht op zitten, anders vallen er klappen. Dat is wat ik weet. 1978 Bij elke onregelmatigheid klonk het: Ben je nu tevreden, heb je nu je zin, met je verongelijkte smoel? Dat is wat ik weet. De eerste twintig jaar van mijn leven probeer ik mijn ouders tevreden te stemmen, het lukte niet. Daar waar ik opgroeide woonde geen tevredenheid. Dat is wat ik weet. De daarop volgende twintig jaar probeerde ik bazen, medewerkers, partners, mijn omgeving en mezelf tevreden te stellen, dat lukte ook niet helemaal… Lees verder over tevredenheid of bekijk de video.
0 Comments
|
Archief
December 2020
Categorie
Alles
|
RSS-feed
