Wat goed gezegd is,
|
Voor Storytellingmatters.nl Deel vier over the making of Your Song en enpassant ook nog drie geleerde lessen uit eigen ervaring. Een half jaar verder en mijn wereld staat op zijn kop. Ik heb jullie in de steek gelaten, ik heb de redactie van Storytellingmatters in de steek gelaten. Ik beloofde de stappen met jullie te delen, dat was echt het plan. Maar kort na mijn laatste bijdrage voor Storytellingmatters gebeurde er te veel. Zo gaf ik het project in juli 2013 terug. Ik was er klaar mee. Ik stuiterde al meer dan een half jaar om te kunnen beginnen, maar het begon niet. Ja, wel in mijn omgeving zoals je kunt lezen in de eerste delen. Maar het budget wilde maar niet vlotten. En toen was ik er ineens klaar mee. Break up Ik kon het niet meer opbrengen het wachten. Mijn andere werkzaamheden had ik met het oog op Your Song powered by humanism van me af georganiseerd, geen workshops of lezingen over social media, geen Prezi’s meer bouwen want al mijn energie en focus wilde ik zetten op Your Song. En daar plukte ik nu de bittere vruchten van. Maanden achter elkaar financierde ik mijn hypotheeklasten met mijn creditcard tot in juli 2013 bij mij de knop om ging. Genoeg. Klaar. Het was een bittere pil, maar ik kon het niet meer opbrengen, het wachten. Ik stopte met wachten maar in mijn hoofd ging Your Song door. De afspraken die ik in dat kader had gepland liet ik gewoon doorgaan. Ik kon het niet los laten. Ik zocht naar andere wegen andere mogelijkheden. Een week of wat later kreeg ik bezoek van humanistisch raadsman Norbert de Kooter. Ook hij was teleurgesteld “Amy, waarom wil je niet meer, je was zo enthousiast en met zoveel energie bezig.” “Dat klopt.” Antwoordde ik. Maar de manier waarop vrat aan mijn waarden, vooral mijn vrijheid. Ik was tenslotte niet voor niets ondernemer geworden, juist om die vrijheid, die ik maar niet kon ontdekken de laatste maanden. Zoals een goed raadsman betaamt kon hij toch een gemeenschappelijke deler vinden. Ik wilde het doen, hij wilde dat ik het deed. We bespraken de ruimte en de vrijheid en een paar dagen later stond toch een gedeelte van het budget op mijn rekening. Maar ik was toch nog niet in staat om te beginnen, ondanks dat aan de financiële eisen was voldaan. The show must go on De reden dat ik nog niet kon beginnen was het overlijden van mijn beste vriendin een aantal dagen later. Hoewel ze ziek was kwam haar overlijden toch plotseling en op een manier die mij niet in de koude kleren was gaan zitten. Het was tevens de reden dat ik maanden geen letter meer op papier kon krijgen voor Storytellingmatters. Ik had me voorgenomen om stap voor stap the making of Your Song te beschrijven. Maar haar dood had zoveel impact op alles. Na drie weken apathisch voor me uit kijken besloot ik dat het zo niet langer kon en stortte me met alles wat ik had op Your Song. In retroperspectief een vlucht uit de werkelijkheid, die ik maar niet kon begrijpen. Elke keer dat ik aan een blogvervolg wilde beginnen voor Storytellingmatters kon ik maar niet om haar overlijden heen. Maar hoe kon ik dat nu in een blog verwerken? Het moest benoemd worden. Het was tenslotte een humanistisch verhaal. Ik wilde het volledige verhaal delen, wat je kunt tegenkomen bij zo’n project - wat ik tegenkom bij zo’n project. Het lukte me maar niet om de juiste woorden te vinden. Totdat de community manager van Arnhem Direct Paul Clappers mij vroeg om een verhaal te schrijven over Arnhem voorbij 2013. In december schreef ik het verhaal over mijn vriendin, Sterven anno 2013, stap voor stap beschreef ik mijn beleving en haar proces. Toen was het er eindelijk uit en kon ik weer verder. Met schrijven dus, het had al die tijd als een bal binnenin mijn borstkas gedrukt, te druk met Your Song, geen tijd om te verwerken. Nu moest ik het onder ogen zien. En weer zat ik drie weken lang apathisch voor me uit te staren. Ik werd enorm geraakt door alle reacties die volgden op deze blog. En eindelijk had ik de ruimte om het te verwerken. Weer naar de toekomst te kijken, maar nu veel lichter als de maanden ervoor. En dus ook weer klaar om het vervolg te schrijven over the making of Your Song. Break down Goed, snel verder dus. We kunnen weer. Een project als Your Song initiëren, hoe doe je dat? Of eigenlijk hoe deed ik dat. Simpelweg beginnen. De pijlers waren overduidelijk; verhalen van militairen, gezongen door artiesten en verspreiden via video op social media. 'Multimediale storytelling' noemen ze dat. Al die expertise heb ik natuurlijk zelf niet in huis. Wel heel veel energie en enthousiasme, dus ik ging aan de slag. Verbindingen leggen. Verhalen van militairen Natuurlijk zijn er genoeg verhalen van militairen te vinden, hoewel militairen over het algemeen niet staan te springen om deze te delen. In deze co creatie voor Your Song kon ik gebruik maken van de humanistische raadslieden van defensie. Het verschil is dat de verhalen die we verzamelden, verhalen waren die ooit op enig moment terecht kwamen bij een raadsman of vrouw bij defensie. Makkelijk zou je denken. Toch niet. Want als militairen bij een raadsman of vrouw hun verhaal vertellen is dat op basis van verschoningsrecht. M.a.w. het verhaal blijft bij de raadsman of vrouw. Nu joeg ik deze raadslieden dus een drempel over en stuurde keihard aan op een professioneel en persoonlijk dilemma. Zij kenden de verhalen die niet alleen opgingen voor één militair, maar het verhaal was van vele militairen. Die verhalen wilde ik. Vanaf het begin was ik namelijk geïntrigeerd door de uitspraak van Simon Sinek: Hoe mooi zou het zijn als een Your Song gedeeld kan worden, door een militair die zou kunnen zeggen, “Okay, ik kan niet goed over deze gebeurtenis praten, maar luister naar dit lied, zo is het ook voor mij”. Dat andere militairen zich herkennen in het verhaal, in het lied en zo gemeenschappelijk grond kunnen ervaren. Dat hun directe familie en vrienden hen beter kunnen begrijpen juist door die universele taal die muziek heet. Dus ik vroeg hen om die verhalen te verzamelen en de militairen te bevragen of ze wilden meewerken aan dit project. En dat is dus niet niks. De wezenlijke gebeurtenissen die bepalend zijn geweest voor hoe je als militair nu in het leven staat, open en bloot de buitenwereld in. Niet alleen op papier, maar ook in een lied en dan ook nog een video. Een ontmoeting met een artiest die je nog nooit van je leven gezien hebt! Maar ze kwamen toch de verhalen. We vroegen de militairen naar hun muzikale voorkeur, naar hun bereidheid en beschikbaarheid. Integriteit, vertrouwen en veiligheid stonden daarbij voorop. De verhalen variëren van een TIC (Troops in Contact) op Martello in Uruzgan, tot een zelfmoord van een collega. Een gijzeling in voormalig Joegoslavië tot een deugdenvriendschap in Irak. Ik liet de verhalen goed tot me doordringen en ging op zoek naar artiesten, die bereid waren om deze verhalen te bezingen. Liedjes door artiesten Buiten dat ik af en toe wat schrijf voor 3voor12 Gelderland is mijn kennis van de muziek scene niet noemenswaardig. Eerder had ik al de vraag gesteld in de Durf te vragen groep op Facebook - wie me zou kunnen helpen aan contacten in de muziekindustrie. De antwoorden hadden mij positief gestemd. Maar nu het zover was, bleken veel artiesten, mede door secretaresses en management slecht te bereiken. Van sommige kreeg ik nooit een antwoord terug, andere ver excuseerden zich omdat ze al participeerden in andere vrijwillige projecten. Flauw werd ik van de goedbedoelde adviezen om zeker Marco Borsato te vragen. Dat moest duidelijk anders. Op basis van het verhaal van de militair onderzocht ik welke waarden uit dat verhaal van de militair aan te haken waren bij het (levens)verhaal van een artiest. Ik ging artiesten volgen op Facebook en Twitter om te ontdekken of zij die waarden deelden. Of zij ook openlijk uitkwamen voor een betere wereld. En op een zomerse dag in juli 2013 toen ik terugreed op de snelweg zag ik de zon ondergaan in het Westen. Een gedachte overviel me… Als Qeaux Qeaux Joans meedoet dan gaat het sowieso goed komen. Ik stuurde deze tweet: En een aantal dagen later deze: Die kop koffie is er gekomen. En Qeaux Qeaux Joans is dus één van de artiesten die meedoet aan Your Song powered by humanism. Maar daarover later meer. Zoek een mentor Twitter werkt! Dus niets geen mails meer naar management of secretaresses. Ik dacht eens goed na, wie volg ik nu op Twitter, die druipt van alles wat met muziek te maken heeft…. Natuurlijk Rowdy Lemaire. Saillant detail. Heel lang heb ik gedacht dat Rowdy een begin twintiger was en dat we elkaar ooit eens zijn gaan volgen nadat ik een workshop social media had gegeven op de Pop- en Soundacadamie van het ROC Rijn en IJssel een jaar daarvoor. Niets was minder waar. Rowdy was een rot in het vak en twintig jaar ouder dan ik had geschat. We spraken af op een avond in Arnhem en hij ontvouwde een landschap aan geweldige artiesten waarvan hij dacht dat ze wel mee wilden werken aan een project als Your Song powered by humanism. En niet alleen dat, hij wees me ook op muziekbladen, muziekcommunities en veel meer. Ik had hem gevonden, dé mentor op het muziekgebied. En zo vond ik er nog velen, natuurlijk Debbie Bernasco van Bernas&Co en Storytellingmatters over strategie en content. Rob Captijn van BENG! op het gebied van Return on Investment, Noor Bongers van de co creatie A great place to live en ga zo maar door. Op ieder vlak waar ik zelf onvoldoende van wist kon ik ruggespraak houden met andere mensen die net zo betrokken raakten bij het project en hun kennis en kunde ongelimiteerd deelden. Verhalen en liedjes op video verspreiden via social media En dan de laatste staander voor Your Song powered by humanism, het verspreiden van verhalen en de liedjes via een website en social media. Over het digitale gedeelte van Your Song heb ik me nooit echt zorgen gemaakt. Eerder vertelde ik al over Social Media Inspiration Day wat we ook van de grond hebben getrokken zonder financiering. Met Your Song moest dat ook lukken geen twijfel mogelijk. Echter heb ik me niet gerealiseerd dat het hier toch om een specifieke doelgroep gaat in de eerste instantie. Militairen. Zo weet ik nog, in het begin van 2011, dat ik social media workshops organiseerde in de Echo Home Bases, een soort huiskameridee voor militairen, vaak gelegen in de buurt van kazernes. De aankondigingsposter voor die workshops was nog niet opgehangen of ik werd gebeld door de afdeling communicatie van defensie met de vraag “Wat is hier de bedoeling van mevrouw Van Son? U weet dat we hier duidelijke protocollen voor hebben?” Defensie Voor een dikke twee jaar geleden was social media absoluut nog niet doorgedrongen tot defensie. Nu we een paar jaar verder zijn is dat gelukkig aanzienlijk verandert. Veel defensie onderdelen hebben inmiddels een eigen Facebookpagina en veel individuen van de laagste tot de hoogste rangen zijn te vinden op Twitter. Vorig jaar gaf ik nog twee lezingen over social media, de ene op mijn eigen thuisbasis de Marinehaven in Den Helder, waar ik sprak voor 150 onderofficieren van de Koninklijke Marine. De andere lezing was samen met Erwin Witteveen, één van de schrijvers van het boek Easycratie voor alle stafadjudanten krijgsmacht breed. En natuurlijk kwam daar ook de kracht van verhalen vertellen en Your Song onder de aandacht. Eigenlijk was er vanaf het begin van het project, toen het nog niet meer dan een idee was, al veel aandacht en nieuwsgierigheid. Met oud collega’s van de Koninklijke Marine had ik ook op dit gebied mijn mentoren gevonden om Your Song powered by humanism binnen defensie te brengen in samenwerking met de humanistische raadslieden bij defensie. Masters of Video De volgende uitdaging was om videomakers te vinden die wilden meewerken aan dit project voor het spreekwoordelijke ‘een appel en een ei’. Eerder had de videomaker met wie ik begon een jaar daarvoor, al aangegeven niet meer te willen participeren. Hem speelden dezelfde zaken parten als mij, te lang moeten wachten, geen concrete acties en ga zo maar door. Gelukkig vond ik een nieuwe videomaker, en niet één maar een heel team onder leiding van Alex van Binsbergen. Die eerder al de mooie serie maakte ‘Working the dream’ over Arnhemse ondernemers. En ook hier weer was er niet meer nodig dan het delen van elkaars verhalen en passie. De eerste mijlpaal was bereikt. Er waren verhalen, er was toegang tot artiesten, de social media en website kon worden opgetuigd en de videomakers waren er om alles vast te leggen. Als het antwoord chocolade is… Maar hoe hou je al die betrokken mensen ook betrokken? Daar had ik ook wat op bedacht. Ik reisde af naar Sleen, want daar regeert Marjolein van Brownies per Postover een brownies paradijs. We deden een handje klap, ik bestelde 100 pakketjes op de voorhand en toen aten we om onze samenwerking te vieren een brownie. Na elke ontmoeting met elke waarde brenger die bereid was mee te werken aan Your Song ging er een mailtje naar Marjolein met weer een bestelling. Die vervolgens elk kaartje bij de brownies per post persoonlijk maakte en de pakketjes naar alle uithoeken van Nederland op de post deed. Want als het antwoord chocolade is, dan doet de vraag er niet toe. Drie lessen
Kortom het project kon nu echt van start gaan, de hoofdzaken waren gedekt en nu kijken hoe het zich verder zou ontwikkelen. Bij de start van dit project heb ik drie belangrijke dingen geleerd. Zeker als het lijkt alsof het nergens meer naar toe gaat. 1. Break Up; als je helemaal vast zit, het zij in een samenwerking of in je creativiteit. Doe iets rigoureus wat alles op zijn kop zet. (Of laat dat over aan anderen, met hetzelfde effect.) Dan schijnt er een nieuw licht op dingen, waarna je weer verder kunt. 2. Break Down; bekijk in grote lijnen wat echt nodig is om het project te starten. Welke onderdelen zijn er? En als je één van die onderdelen weghaalt is het dan nog het project zoals je het voor ogen hebt? Ga vervolgens aan de slag en heb vertrouwen. 3. Zoek een mentor; je hoeft niet alles zelf te weten of te kunnen. Als je idee authentiek is en je kunt er met evenveel passie over vertellen dan haken anderen vanzelf aan. Inmiddels zijn we dus zes maanden echt onderweg met Your Song powered by humanism. In deze tijd is er zoveel gebeurd dat we genoeg ‘content’ hebben om te delen via Storytellingmatters. Het vervolg zal dus deze keer niet zolang op zich laten wachten. Op de hoogte blijven over Your Song powered by humanism doe je hier.
0 Comments
Leave a Reply. |
Archief
December 2020
Categorie
Alles
|