Van TEDxGroningen naar TEDxArnhem

"I like your project and your story, can we talk" met deze zin begon vorig jaar mijn TEDx avontuur. De vraag kwam van Melissa Oudshoorn, licensee van TEDxGroningen. Een TEDx talk? WTF! We legden samen een skype lijntje en nadat ik uit de doeken had gedaan hoe Your Song powered by Humanism was ontstaan, was dat tegelijkertijd de TEDx talk volgens Melissa. Niets meer aan doen. 



Gebeurtenissen die bepalend zijn
Your Song ging voor mij over de verhalen van militairen en dan over wezenlijke gebeurtenissen die bepalend zijn geweest voor hoe zij nu in hun leven staan. Ik zag mezelf vooral als de 'verbindelaar' van de militairen en hun verhalen, via verhalende journalisten, videomakers en uiteindelijk, de liedjes en de artiesten. Gewoon organiseren richting die stip aan de horizon. 

De weg er naar toe
Echter was het onderwerp van de TEDx talk niet alleen het resultaat van het project, maar de weg er naar toe en het belang van verhalen vertellen kwam centraal te staan. De uitdaging lag er vooral in, hoe vertel ik die gebeurtenissen die bepalend zijn geweest voor hoe ik nu in het leven sta in zes minuten en het verhaal van de militair in twee minuten om vervolgens de weg vrij te maken voor een prachtig optreden van Maame Joses en Bouwe Bruins. Kortom wat blijft staan aan de 'buitenkant' en hoe vergaat het mij aan de 'binnenkant' om willens en wetens een herbeleving te forceren op een podium waar iedereen deelgenoot van kan zijn. 

Verstand op nul, blik op oneindig
Daar dacht ik iets op gevonden te hebben. Ik schreef het verhaal uit in zes alinea's van een minuut, maakte er zes afbeeldingen bij en bedacht me dat als ik het verhaal zo zou vertellen dat ik binnen de tijd zou blijven en me dan niets kon gebeuren. Skills and drills weet je wel... Door mezelf een script op te leggen sloeg ik een mantel van schijnveiligheid om. Ook dit zou ik wel 'even' doen.

---

Now or never
In de ochtend was er nog een doorloop voor Maame en Bouwe, waar staat de piano, wanneer kom je op, waar ga je af? Nog even één keer doornemen dan. Zes denkbewegingen in het verhaal, in een hoekje van de schouwburg draai ik het zonder blikken of blozen nog een keer af voor Bouwe. 'Gaat helemaal goed komen' zegt hij nog. Dat lijkt mij ook. Wat, het moet goed komen, one shot, one change, now or never.

Blanco en geëmotioneerd
En dan is het zover, het podium op, richting de rode stip. Die kan ik vinden, echter ik kijk in een zwart gat en een heel fel licht, links voor me zie ik de seconden al wegtikken. Het moet nu, zeg dan wat! spreek ik mezelf toe. Het eerste woord van mijn script komt naar boven, gelukkig. Ik kom in mijn ritme, lekker, het gaat goed komen bedenk ik me. Ik kijk naar de klikker in mijn hand en zie hoe erg mijn handen trillen. Een woord wordt niet afgemaakt, ik verlies mijn ritme. Maar zet door, volg je script, denk ik bij mezelf. En dan kom ik bij het stuk, de gebeurtenis die bepalend is geweest voor de rest van mijn leven. Het moment dat de trossen los gaan en ik als matroos zes maanden ga varen, eindelijk uit de vecht of vlucht modus. En ik breek van binnen. Blanco ben ik ineens en geëmotioneerd. Ik weet niet meer wat ik al verteld heb en wat ik nog moet zeggen. Terwijl ik in mijn hoofd het script afdraai probeer ik de zinnen die ik uitspreek nog logisch te laten klinken. En weer breek ik, hier is geen script tegen op gewassen.

Een nieuwe vorm
Ik moet vertellen waar het echt over gaat. 'Hou je verhalen niet binnen, dan raken ze opgesloten en zijn ze van invloed op hoe je de buitenwereld ziet. Alleen als je je verhalen naar buiten brengt kunnen ze een nieuwe vorm aannemen.' En dan is het ineens voorbij en staan Maame en Bouwe op de bühne om 'Grown Man Cry' te vertolken. Tot het eind blijf ik ze volgen tussen de coulissen. De zaal blijft oneindig lang stil. En dan het applaus. In de pauze daar vlak na, komen mensen geëmotioneerd naar ons toe. Hoe mooi het was, hoe ze geraakt waren. De verlossende woorden die nodig waren om mijn eigen verhaal te transformeren, het een nieuwe vorm te geven. Een vorm waar beter mee te leven is. En terwijl er een golf van opluchting en blijdschap door me heen gaat, vraag ik me af... Waarom is er nog geen TEDx in Arnhem...

TEDxArnhem
Een week later zit ik in de Stadvilla Sonsbeek na een meetup van de Mediavilla en deel mijn gedachte met Kees Bouwhof. Kees oppert gelijk om TEDxArnhem te hosten in de Stadsvilla Sonsbeek. Die zelfde nacht vraag ik de licentie bij TED.com aan.

17 september 2015 zet die datum vast in je agenda, dan is er namelijk TEDxArnhem met het thema 'We are all astronauts of spaceship Earth'.